çok güzel bir kitap.
gaston leroux’un yazdığı gotik klasik bir roman. her klasik gibi başlangıcı biraz sıksa da ilerleyen sayfalarda çok ilginç olan bu hikayeye kapılıveriyorsunuz. sürekli duyardım operadaki hayalet diye, merak ettim ve okudum. çok güzeldi.
müzikalini izlemek nasip olur mu bilmiyorum ama filmini bir ara izlemek gerek.
bir de çok güzel bir
nightwish şarkısı. önceden hikayesini bilmeden dinlerdim çok beğenerek. şimdi öyle anlamlı geliyor ki o karanlık ve vahşeti ipeksi bir yumuşaklıkla anlatan bu şarkı.
erik’ten nefret etsem de kitabın sonunda inanılmaz derecede üzüldüm. unutulmaz, yüreğimde buruk bir yer edinen sevdiğim sonsuz kitap karakterlerinden biri olarak yerini aldı. ah, zavallı, bahtsız erik!